Een paar weken geleden kwam het jeugdjournaal met de het onderwerp straffen. https://jeugdjournaal.nl/artikel/2268615-het-grote-jeugdjournaal-onderzoek-over-straffen.html Ze hebben een onderzoek gehouden over straffen onder kinderen. Dit is het oordeel van de kinderen. Ze geven ook aan wat werkt en wat slecht werkt. Dit waren de resultaten van dit onderzoek:
De meest voorkomende straffen zijn:
Krijg je wel eens straf?
85% ja
15% nee
Waarom krijg je straf?
1. Grote mond/brutaal
2. Gemeen tegen broer/zus
3. Stiekem/te lang op telefoon
4. Te lang gamen
5. Liegen
Welke straf krijg je?
1. Iets afgepakt
2. Een waarschuwing
3. Weggestuurd naar trap, gang, kamer
4. Kamer uitgestuurd
Wie geeft het vaakst straf?
Vader 23%
Moeder 41%
Allebei 35%
Wat is de beste straf?
1. Iets afpakken
2. Een waarschuwing
3. Weggestuurd naar plek
Wat is de slechtste straf?
1. Tik klap
2. Stevig beetpakken
3. Iets afpakken
4. Een waarschuwing
Hoe werkt dat bij jullie thuis? Heb je er wel eens over na gedacht wat je als straf geeft en waarom? En of het effect heeft? Is dat effect op de korte of de lange termijn?
Wat vind je er van als ik je vertel dat wij 1,5 jaar geleden besloten hebben om te stoppen met straffen? We begrenzen het gedrag van onze kinderen zonder te straffen. Kan dat wel? Hebben kinderen geen straf nodig dan? Wat doe je dan bij gedrag wat echt niet kan?
Het doel van deze blog is om je na te laten denken over hoe je met straffen om gaat. Je er bewust over na te laten denken. Hoe ga je er nu mee om, werkt het voor jou, je partner en je kind(eren)? Heeft het, het gewenste effect? Wil je er iets aan veranderen of is het prima hoe het nu gaat? Geef je straf uit frustratie of als wel overwogen sanctie?
Ik ben erg benieuwd naar je bevinden. Laat het me weten in een reactie op de blog, op sociale media of via een mailtje.
Ben je nieuwsgierig naar opvoeden zonder straffen. Laat het me weten. Dan schrijf ik hier een keer een blog over hoe dat bij ons gaat en wat de literatuur hier over zegt.
Vind jij het ook zo lastig als ouder om je kinderen steeds een stukje verder los te laten? Nou ik wel!
Vrijdagochtend. Mijn kinderen gaan vandaag voor het eerst alleen naar school. En niet op de fiets zoals we normaal gaan maar met de skelter en de step. En mama mag niet mee. Ik merkte dat ik toch wel even moest slikken. Loslaten dacht ik. Loslaten! En ik dacht ook meteen wat een kans voor de kinderen om hun autonomie te vergroten.
Maar wat is autonoom zijn nu precies en waarom is het zo belangrijk om dit bij je kind te laten ontwikkelen.
Ik heb de definitie van autonoom zijn opgezocht:
Een autonoom persoon probeert zaken na te streven die voor hem of haar belangrijk of waardevol zijn en bewandelt op die manier een eigen levenspad. Intrinsieke motivatie is een vorm van autonome motivatie waarbij de persoon vanuit eigen overtuiging en normen en waarden keuzes maakt. Excentrieke motivatie daarentegen is een vorm van niet-autonome motivatie.
Uit onderzoek blijkt dat het autonomiegevoel een belangrijke factor kan zijn bij het welbevinden van de mens. Indien een persoon dus zowel wordt beloond als gestraft zou dat de eigen autonomiebehoefte te kort doen en tegenwerken in de motivatie en effectiviteit tijdens werkzaamheden. Bron: https://www.ensie.nl/redactie-ensie/autonoom
Als je zo naar de definitie kijkt is het best belangrijk dat onze kinderen opgroeien als autonome personen. Maar hoe doe je dat eigenlijk? En wat heeft het te maken met loslaten?
Continue reading “Blog 5: Help! Mijn kinderen willen alleen naar school.”
Een goede relatie met je kind is een van de belangrijkste doelen van ouders.
Wat daar een belangrijk onderdeel van is, is het in contact komen en blijven met je kind. Maar hoe doe je dat?
Er zijn verschillende manieren om dit te doen vandaag wil ik er een uitlichten en met je doornemen.
Op ooghoogte praten met je kind.
De hele dag door praat je met je kind. En deze interactie gebeurd natuurlijk niet allemaal op ooghoogte. Gelukkig niet! Daar zou je een hele dagtaak aan hebben.
Maar wanneer is het dan wel handig om op ooghoogte met je kind te praten? Dat is op de momenten dat je echt contact wilt maken. Mensen hebben beter contact als ze oogcontact maken. Ook hebben mensen een fijner contact als ze op gelijke hoogte met elkaar praten, dit zorgt ervoor dat er een kleiner machtsverschil ontstaat waardoor je dichter tot elkaar komt)
Dit zijn een paar momenten waar je het bij in kunt zetten:
Continue reading “Blog 4: In contact komen en blijven met je kind: Op ooghoogte praten.”
Er zijn kinderen die vol zelfvertrouwen in het leven staan. Zeker weten dat het ze gaat lukken en zo tegen je zeggen: ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan (Pipi Langkous). Kinderen die blijven proberen als iets niet lukt omdat ze weten dat ze het uiteindelijk zal gaan lukken.
Er zijn ook kinderen die dit een stuk lastiger vinden. Deze kinderen zeggen tegen je: ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het niet kan of ik heb het al een keer geprobeerd ik weet dat ik het niet kan.
Iedereen heeft ze, de één meer dan...
Read More
Hoogsensitieve kinderen zijn heel goed in piekeren....
Read More
Zelf vier ik graag carnaval. Als hoogsensitief...
Read More
Bij sommige kinderen lijkt het er van...
Read More