Zelf vier ik graag carnaval. Als hoogsensitief persoon kost me dit een hoop energie, maar het geeft me ook veel. Plezier, dansen en praatjes met leuke mensen. Ik hou ook erg van het verkleden en gek doen. Het past dus wel bij mij. Voor mij een bewuste keuze dus om het wel te vieren. Daarnaast weet ik, na heel wat jaren, wat ik wel en niet moet doen met carnaval. Aan één stuk door de hele dag? Dat lukt me een dag, maar dan ben ik daarna zo afgebrand dat ik de rest van de dagen niet meer hoef. Dus overdag rustig aan. Een optocht kijken, even kindercarnaval en dan naar huis. Uitrusten en rustig eten en daarna weer op mijn gemak klaar maken voor de avond. Voor mij is dit een lange weg geweest van accepteren dat dit voor mij zo werkt.
Voor kinderen werkt dit anders. Zij raken overweldigd door alles wat bij carnaval hoort. Voor hen is het moeilijk een filter op te zetten of bewust te kiezen even niet mee te doen. Dit is een leerproces waar ze nog in zitten en waar je ze als ouder nog bij moet ondersteunen. Die ondersteuning kun je bieden door te letten op de volgende punten.
Kleding: Verkleden kan voor een hoogsensitief kind al een heel ding zijn. Er horen veel gedachten bij, zoals stom, voor schut, wat heeft de ander aan, is het wel leuk?
Maar ook voelt verkleed-kleding anders dan andere kleding. Vaak wat stroever. Met meer labeltjes op gekke plekken.
Bespreek met je kind wat voor kleding het aan wil/ krijgt met carnaval. Soms kan het helpen om een T-shirt onder de kleding te doen, zodat het niet zo prikt op de huid.
Tegenwoordig heb je ook leuke T-shirt met print die je je kind aan kunt geven. Zo is je kind toch een beetje verkleed, maar heeft het nog het comfort van gewone kleding.
En wil je kind echt niet verkleed? Ook dat is prima.
Muziek: Geluid en muziek zijn vaak hard. Op school tijdens de carnavalsviering, maar ook zeker tijdens de optocht. Je kunt kijken of je het geluid wat kunt dempen voor je kind door oordopjes te kopen.
Veel mensen: Carnaval betekent ook veel mensen in een grote ruimte. Drukte, onbekende mensen, gekke mensen, dronken mensen. Toch even anders dan normaal. Als je carnaval gaat vieren met je kinderen, kies dan een plek uit waar kinderen zich ook af en toe terug kunnen trekken en bijv. even rustig kunnen knutselen of tekenen/kleuren. Zo hoeven ze niet de hele tijd in een ruimte te zijn met veel prikkels.
Rust: Net als voor veel hoogsensitieve volwassenen is het voor kinderen ook belangrijk om tussendoor rust te hebben. Ga tussen de optocht en het carnaval vieren nog even naar huis om tot rust te komen of ga als je in één keer door gaat, niet te laat naar huis.
Onduidelijkheid: Met carnaval is niet alles voorspelbaar. Je kunt de planning nog zo duidelijk hebben, soms lopen dingen anders en dat is vaak juist heel leuk. Een hoogsensitief kind kan dit heel lastig vinden, wat een spontane actie ( bijv. ergens anders eten of nog even naar dat andere café) een stuk minder leuk maakt. Leg je kind uit dat dingen soms nu eenmaal anders lopen en dat je begrijpt dat dat op dat moment heel lastig is, maar dat het ook heel leuk kan zijn. Bijv. omdat je dan ineens frietjes gaat eten i.p.v. stamppot.
Soms is het moeilijk om te zien waar je kind behoefte aan heeft, zeker als je kind het pas laat blijken als het overprikkeld is en alleen nog maar kan huilen of heel boos kan zijn. Dit is heel lastig en maakt het carnaval vieren een stuk minder leuk, zeker als je het zelf nog wel naar je zin hebt. Komt dit vaak voor? Regel dan voor een dag een rustige, vertrouwde oppas die bij jullie thuis met de kinderen eet en ze in hun eigen bedje legt of laat je kinderen lekker logeren bij opa en oma.
Is het lastig voor je gezin om steeds maar weer rekening te houden met je hoogsensitieve kind? Of heb je al van alles geprobeerd, maar blijft het steeds heel moeilijk voor je kind om met dit soort situaties om te gaan? Neem dat eens contact met me op. Dan kijken we samen wat een oplossing zou kunnen zijn. Je kunt me mailen via dapperkindercoaching@gmail.com of bellen/appen op 06-28575071.
Bij sommige kinderen lijkt het er van nature te zijn en bij anderen moet het echt groeien. In sommige gevallen was het er wel, maar zie je als ouder dat je kind steeds minder in zichzelf gelooft.
Die laatste groep kinderen heeft het vooral heel lastig. Ze reageren namelijk op dingen die ze in hun ogen niet goed doen of die niet goed gaan. Deze situaties zorgen voor gedachten en die worden helaas omgezet naar negatieve gedachten die het zelfvertrouwen ondermijnen. Bijv. je hebt het weer niet goed gedaan, dit gaat je nooit lukken, ook nu zal het wel niet goed gaan.
Ervaringen die ooit gebeurd zijn, worden dan gekoppeld aan de huidige situatie. Iets wat heel logisch is, want je hoofd probeert je voor pijn te behoeden. Je weet niet of het gaat gebeuren, maar je kan maar beter zeker zijn. Doordat je dingen daardoor niet meer doet of situaties minder opzoekt, heb je minder kans om deze gedachten te weerleggen. En als je de situatie wel aan gaat, heb je grote kans dat je toch de dingen eruit pikt die je lastig vond i.p.v. te kijken naar wat goed ging.
Wat helpt je kind om weer op de situatie te vertrouwen, maar vooral ook op zichzelf te vertrouwen? Dat laatste is belangrijk, want als je op jezelf kunt vertrouwen kun je elke situatie aan. Hoe moeilijk deze ook is.
Tips voor meer krijgen van meer zelfvertrouwen:
Blijft je kind langer last houden van te weinig zelfvertrouwen en belemmert het hem/haar in het dagelijkse leven? Neem dan eens contact met me op, dan kunnen we samen bekijken wat we voor je kind kunnen doen. Je kunt mailen naar dapperkindercoaching@gmail.com of bellen/ appen naar 06-28575071
Herken je dat? Je kind durft ineens niet meer zelf naar de wc of in zijn eigen bed te slapen. Je kind vindt het eng om met een vriendje af te spreken.
Waarom zijn we bang? Angst is voor ons een raadgever. Als je bang bent, dan doe je iets niet omdat het niet veilig is of veilig voelt. Het helpt je te overleven. Heel gezond en fijn dus.
Toch kan angst ook maken dat je dingen die je eerst heel leuk vond om te doen, nu niet meer doet. Als je bijvoorbeeld niet naar dat super leuke feest gaat, omdat er mensen komen die je kunnen bekritiseren. Dan heeft de angst nog steeds de beschermende functie, maar kun je je afvragen of het nog steeds heel nuttig is of dat het je juist belemmert.
Zo werkt het ook bij je kind. Soms zijn angsten die eerst voor bescherming zorgden, nu de angsten die je belemmeren. Als je kind eerst vaak met kinderen afsprak en nu na 1 slechte speelafspraak niet meer af wil spreken, dan wil de angst je niet meer alleen voor die ene situatie beschermen, maar wordt het gegeneraliseerd naar alles wat er mee te maken heeft. Kortom, je hoofd vertelt je dat niet dat ene speelafspraakje niet leuk was (en je dus dat je de volgende keer niet met dat kind af gaat spreken), maar alle speelafspraken zijn niet leuk. Zo kan er zeker niks gebeuren.
Als je merkt dat de angst van je kind hem belemmert, is het goed om met je kind hier over te praten. Als je kind 8 jaar of ouder is, kun je in gesprek gaan. Je kunt uitleggen hoe het in je hoofd werkt. Dat je gedachten en je angst je willen beschermen. Soms wil je hoofd je zoveel beschermen dat je daardoor niks meer durft. Het zegt dan dingen tegen je als: Het zal ook nu wel weer mis gaan! Of er kan van alles niet goed gaan, zodat ook dit vriendje ineens niet meer leuk doet.
Schrijf al die gedachten eens op. Welke gedachten willen je gewoon beschermen? Welke gedachten willen je tegen alles beschermen? Welke gedachten zorgen ervoor dat je wat je eerst wel durfde, nu niet meer durft?
Wat weet je zeker? Weet je zeker dat ook dit vriendje niet leuk gaat doen? Nee. Weet je zeker dat het mis gaat? Nee.
Weet je kind wat het moet doen als het wel mis zou gaan? Wat kan het dan doen?
Bespreek eens samen wat gaat lukken. Zou het lukken om bij jou thuis af te spreken met een vriendje? Zo ja, met wie dan?
Zo kun je dat doen bij elke situatie.
Bij jongere kinderen is het soms lastig om duidelijk te hebben wat die gedachten in je hoofd nu precies doen. Ze herkennen de angst, maar niet altijd wat daar verder bij komt kijken.
Je kunt wel samen een plannetje bedenken. Wat durf je nog wel? Wat zou er helpen om het wel te kunnen? Kun je wel slapen als er een lichtje op de gang aan is? Kun je wel in je eigen bed als ik eerst onder je bed kijk? Kun je wel slapen als je grote beer (knuffel) de deur bewaakt? Wat gaan we vandaag proberen?
Belangrijk is verder dat je de angst van je kind serieus neemt. Hoe onzinnig en verzonnen het voor ons soms klinkt, de angst is er echt. Geef erkenning aan de angst. Daarnaast is het ook goed om je kind te houden aan de afspraak die je maakt om de angst aan te gaan. We gaan het echt proberen. De angst mag dan niet de overhand nemen, waardoor je kind het niet doet.
Blijft je kind langer last houden van zijn angst en belemmert het hem in het dagelijkse leven? Neem dan eens contact met me op, dan kunnen we samen bekijken wat we voor je kind kunnen doen. Je kunt mailen naar dapperkindercoaching@gmail.com of bellen/ appen naar 06-28575071
Iedereen heeft ze, de één meer dan...
Read More
Hoogsensitieve kinderen zijn heel goed in piekeren....
Read More
Zelf vier ik graag carnaval. Als hoogsensitief...
Read More
Bij sommige kinderen lijkt het er van...
Read More