Herken je dat? Je kind durft ineens niet meer zelf naar de wc of in zijn eigen bed te slapen. Je kind vindt het eng om met een vriendje af te spreken.
Waarom zijn we bang? Angst is voor ons een raadgever. Als je bang bent, dan doe je iets niet omdat het niet veilig is of veilig voelt. Het helpt je te overleven. Heel gezond en fijn dus.
Toch kan angst ook maken dat je dingen die je eerst heel leuk vond om te doen, nu niet meer doet. Als je bijvoorbeeld niet naar dat super leuke feest gaat, omdat er mensen komen die je kunnen bekritiseren. Dan heeft de angst nog steeds de beschermende functie, maar kun je je afvragen of het nog steeds heel nuttig is of dat het je juist belemmert.
Zo werkt het ook bij je kind. Soms zijn angsten die eerst voor bescherming zorgden, nu de angsten die je belemmeren. Als je kind eerst vaak met kinderen afsprak en nu na 1 slechte speelafspraak niet meer af wil spreken, dan wil de angst je niet meer alleen voor die ene situatie beschermen, maar wordt het gegeneraliseerd naar alles wat er mee te maken heeft. Kortom, je hoofd vertelt je dat niet dat ene speelafspraakje niet leuk was (en je dus dat je de volgende keer niet met dat kind af gaat spreken), maar alle speelafspraken zijn niet leuk. Zo kan er zeker niks gebeuren.
Als je merkt dat de angst van je kind hem belemmert, is het goed om met je kind hier over te praten. Als je kind 8 jaar of ouder is, kun je in gesprek gaan. Je kunt uitleggen hoe het in je hoofd werkt. Dat je gedachten en je angst je willen beschermen. Soms wil je hoofd je zoveel beschermen dat je daardoor niks meer durft. Het zegt dan dingen tegen je als: Het zal ook nu wel weer mis gaan! Of er kan van alles niet goed gaan, zodat ook dit vriendje ineens niet meer leuk doet.
Schrijf al die gedachten eens op. Welke gedachten willen je gewoon beschermen? Welke gedachten willen je tegen alles beschermen? Welke gedachten zorgen ervoor dat je wat je eerst wel durfde, nu niet meer durft?
Wat weet je zeker? Weet je zeker dat ook dit vriendje niet leuk gaat doen? Nee. Weet je zeker dat het mis gaat? Nee.
Weet je kind wat het moet doen als het wel mis zou gaan? Wat kan het dan doen?
Bespreek eens samen wat gaat lukken. Zou het lukken om bij jou thuis af te spreken met een vriendje? Zo ja, met wie dan?
Zo kun je dat doen bij elke situatie.
Bij jongere kinderen is het soms lastig om duidelijk te hebben wat die gedachten in je hoofd nu precies doen. Ze herkennen de angst, maar niet altijd wat daar verder bij komt kijken.
Je kunt wel samen een plannetje bedenken. Wat durf je nog wel? Wat zou er helpen om het wel te kunnen? Kun je wel slapen als er een lichtje op de gang aan is? Kun je wel in je eigen bed als ik eerst onder je bed kijk? Kun je wel slapen als je grote beer (knuffel) de deur bewaakt? Wat gaan we vandaag proberen?
Belangrijk is verder dat je de angst van je kind serieus neemt. Hoe onzinnig en verzonnen het voor ons soms klinkt, de angst is er echt. Geef erkenning aan de angst. Daarnaast is het ook goed om je kind te houden aan de afspraak die je maakt om de angst aan te gaan. We gaan het echt proberen. De angst mag dan niet de overhand nemen, waardoor je kind het niet doet.
Blijft je kind langer last houden van zijn angst en belemmert het hem in het dagelijkse leven? Neem dan eens contact met me op, dan kunnen we samen bekijken wat we voor je kind kunnen doen. Je kunt mailen naar dapperkindercoaching@gmail.com of bellen/ appen naar 06-28575071
Elk kind heeft dat wel eens, een super vol hoofd of gewoon stress. Je merkt dit doordat je kind sneller huilt, sneller boos is of zich terug trekt. Voor elk kind is het anders om van dit volle hoofd of van stress af te komen. Omdat dit voor ieder kind anders is, is dit ook per kind een onderzoek waard.
Hoe pak je dit nu aan? Praat met je kind over zijn volle hoofd of de stress die het ervaart. Wat gebeurt er in zijn lijf? Is dat buikpijn, lijkt het of iemand je keel dicht knijpt, spierspanning, hoge ademhaling, paniek etc. Als je kind voelt waar bij hem stress of overprikkeling zit in zijn lijf, gaat het op een gegeven moment ook al een klein signaal van het lijf herkennen. Het punt waarop je kunt voorkomen dat het echt overprikkeling wordt of stress. Dit kan je kind leren door dit eerst een aantal weken dagelijks te vragen. Waar zit je nu? Eventueel met behulp van een lijn van 0 -10.
Daarna ga je samen kijken wat fijn is om tot rust te komen. Dit is voor elk kind anders en het kan ook nog per moment anders zijn. Het is dus fijn om een paar manieren te hebben die je afwisselend kunt gebruiken.
Hieronder maak ik een lijst met manieren om te proberen:
De lijst is verre van compleet. Voel je vrij om alles waar je zelf op komt toe te voegen. Je mag ze ook als reactie onder mijn blog erbij zetten, want ik ben heel benieuwd wat er nog meer allemaal kan helpen.
Probeer eens van alles uit. Probeer het een paar dagen uit en bekijk ervoor en erna hoe je kind zich voelt. Was het fijn? Dan blijft het op de lijst. Was het wel leuk, maar maakt het geen verschil, laat het dan nog even staan om op een ander moment nog eens te proberen. Word je er gestrester van? Streep het dan heel gauw door. Op naar het volgende.
Activiteiten die ontstressen of ontprikkelen kun je ook preventief gebruiken door ze dagelijks of meerdere keren per week in te plannen. Als je stressniveau elke dag een beetje zakt, wordt het minder snel te hoog.
Heel veel plezier en succes met jullie onderzoek!
Blijft je kind last houden van overprikkeling of stress? Neem dan eens contact met me op. Dan kunnen we samen kijken naar wat jouw kind nog meer kan helpen. Je kunt me appen of bellen op 06-28575071 of mailen via dapperkindercoahing@gmail.com
De open dagen van de scholen zijn weer begonnen. Zo veel keuzes!
Op dit moment zitten wij helemaal in het proces van het kiezen van een school voor onze oudste zoon. Hij zit in groep 8 en gaat na de zomervakantie de grote overstap maken naar de middelbare school. Een belangrijke keuze. Waar let je dan op?
Er zijn een aantal dingen die belangrijk zijn om het samen over te hebben en te onderzoeken.
Deze punten kunnen bepalen welk niveau je kind kiest. Je krijgt een advies vanuit school dat gebaseerd is op de schoolprestaties van je kind en hoe je kind in de klas is. Hoe gaat het om met zijn taken?
In de krant las ik dat dit niveau echter maar past bij 69% van de kinderen. Voor de andere kinderen is het gewoon weg nog te vroeg om een goede keuze te maken. Soms zitten ze nog net niet in de puberteit. En ze willen nu nog hard werken voor een punt en dat zakt weg als ze er eenmaal midden in zitten. Soms moeten kinderen zich nog wat meer ontwikkelen op taakgerichtheid voor ze echt kunnen gaan werken aan school. Soms weten kinderen nog helemaal niet wat ze later willen gaan doen of wat hun talenten zijn en hebben ze geen idee waarvoor ze werken.
Dit wordt mede veroorzaak door het feit dat ze zo ontzettend jong zijn. 12 Jaar is een lastige leeftijd om wisselingen door te maken en al een keuze te moeten maken voor de toekomst. In veel landen hoeft dit pas als je 15 of 16 bent.
Dit zorgt er voor dat 31% van de leerlingen een niveau omhoog of omlaag gaat tijdens de middelbare school periode.
Punt 3 en 4 worden dus door school zo goed mogelijk bekeken en overwogen. Daar komt het schooladvies vandaan.
Maar punt 1,2 en 3 zijn zeker ook erg belangrijk in het maken van je keuze.
Heeft je kind al een idee wat hij later wil gaan doen, dan kun je bekijken welke vakken en welk niveau daarvoor nodig zijn. Welke kwaliteiten heeft hij al en welke kan hij nog leren? Welke school sluit hierop aan? Als je kind talent heeft voor taal, techniek, wiskunde, dans, sport of muziek, welke school biedt hier aandacht voor? Welke school biedt hier misschien ook wel iets extra’s in.
Heeft je kind nog geen idee, kun je dan wel zo naar de talenten van je kind kijken? Waar is je kind echt goed in en kan dit zonder afleiding uren achter elkaar doen? Is dat creatief bezig zijn? Dingen uitzoeken? Planningen maken? Sporten? Muziek maken? Enz.
Als je naar deze punten kijkt van een school, zou je dan een andere keuze maken in niveau voor je kind of de keuze van de school zelf? Of blijft dat hetzelfde?
Een kind in groep 8 heeft veel vragen voor het naar de middelbare school gaat. Naast dat het een nieuw begin is en een leuke nieuwe uitdaging, is het onbekende voor veel kinderen ook heel erg spannend.
Ga eens met je kind zitten en praat eens over de dingen die je kind wil weten over de nieuwe school. Vaak zijn dit niet de dingen die wij willen weten. Maar gaat het over hele simpele dingen zoals, hoe vaak heb ik pauze, zit ik elke les bij dezelfde kinderen in de klas, krijg ik veel huiswerk, hoe moet ik naar school fietsen, is het toilet schoon, zullen de docenten wel aardig zijn of alleen heel streng, zitten er aardige kinderen op school, ga ik buitengesloten worden? Enz.
Heeft je kind veel moeite met het maken van deze keuze? Of met het gaan naar de middelbare school? Bel of app me eens. Dan kunnen we samen kijken waar je kind behoefte aan heeft. Ik zoek dan samen met je kind uit wat het zo lastig vindt en wat het wil weten (of kunnen) voor het naar de middelbare gaat. Dit kan individueel of in een groep tijdens de training: Goed van start! Je kunt me appen of bellen op 06-28575071 of mail naar dapperkindercoaching@gmail.com
De citotoetsen zijn weer begonnen. Op veel scholen worden de kinderen 2 keer per jaar getoetst om te kijken hoe hij/zij ervoor staat. Dit zijn toetsen die naast de gewone toetsen worden afgenomen.
Voor veel kinderen is dit een spannende periode. Ondanks dat het alleen maar aangeeft waar je kind op dit moment is en waar het nog op moet oefenen, wordt er toch vaak veel druk gelegd op deze toetsen. Onbewust door onszelf als ouders, leerkrachten en door het kind zelf.
Als ouders willen we graag dat ons kind het goed doet op school. Vaak wordt ‘het goed doen op school’ afgemeten met de resultaten die je kind levert. Haalt je kind hoge cijfers, dan gaat het goed. Haalt hij lage cijfers, dan gaat het dus niet goed en moet je kind beter zijn best doen.
Voor leerkrachten is het ook belangrijk dat een groot deel van de groep een mooie prestatie levert. De cijfers van de cito, en vooral ook de vorderingen, worden door de inspectie bekeken en als school zijnde word je daar tijdens een inspectie bezoek op beoordeeld.
Als laatste is er ook nog het kind zelf dat het graag goed doet. Je kind wil zelf ook graag een hoog cijfer halen. Je kind werkt hard en wil ook laten zien dat het goed is in het leren van bepaalde vakken of zelfs in alle vakken. Soms kan je kind de druk van anderen en van zichzelf zo hoog voelen, dat het gedachten krijgt die zorgen dat het goed maken van een toets een heel stuk lastiger wordt. Je kind kan zelfs faalangstig worden.
Hoe merk je dat je kind het eng vindt om toetsen te maken? Als je kind aangeeft steeds lichamelijke klachten te hebben voor een toets (zoals hoofdpijn en buikpijn). Als je kind de toets ineens veel slechter maakt. Als je kind sneller boos is in de periode dat er toetsen zijn op school. Als je kind aangeeft dat het de toetsen niet kan maken en het gewoon niet lukt. Als je kind heel zenuwachtig is voor een toets. Dit zijn allemaal signalen die aan kunnen geven dat je kind veel moeite heeft met toetsen.
Wat kun je er aan doen?
1. Je kunt met je kind praten over wat je opvalt in het gedrag. Vraag bijv.: Ik merk dat je iedere keer als er een toets is, je ziek voelt. Of niet naar school wilt. Klopt dat? Heeft het één met het ander te maken? Vind je het heel spannend om een toets te maken?
2. Laat je kind maar praten. Probeer geen oplossingen aan te dragen of adviezen te geven. Hoe handig en goed bedoeld ze ook zijn.
3. Vraag je kind naar de gedachten die horen bij een toets. Bijv. ‘ik kan het niet’, ‘het lukt me nooit’, ‘ik ben heel dom’. Zijn dit gedachten die je helpen om te toets te maken? Nee! Wat zijn gedachten die er voor kunnen zorgen dat het wat beter zou gaan? Ik probeer het, ik begin en kijk wat me wel lukt (wat me niet lukt sla ik even over en bekijk ik later nog een keer), ik mag dit lastig vinden. Als ik iets moeilijk vind, dan betekent dat niet dat ik dom ben.
4. Oefen met je kind een ontspanningsoefening die je kunt doen om je lijf wat rustiger te maken voor je een toets gaat maken. Bijv. 4 tellen inademen door je neus, 7 tellen adem vast houden en 8 tellen uitademen door je mond
Blijft je kind ondanks al je hulp toch faalangstig? Neem dan eens contact met me op. Samen kunnen we kijken hoe we de faalangst aan kunnen pakken. Dit doen we door een concreet stappenplan te maken met de oplossingen van je kind. We gaan hier mee oefenen tot we merken dat een toets weer een normaal stress puntje is, maar niet meer allesoverheersend. Bel of app me op 06-28575071 of mail me via dapperkindercoaching@gmail.com
Iedereen heeft ze, de één meer dan...
Read More
Hoogsensitieve kinderen zijn heel goed in piekeren....
Read More
Zelf vier ik graag carnaval. Als hoogsensitief...
Read More
Bij sommige kinderen lijkt het er van...
Read More