Hoogsensitieve kinderen zijn heel goed in piekeren. Ze kunnen echt vele momenten besteden aan hoe het allemaal verkeerd kan gaan. Dit doen ze met hun eigen situaties, maar ook zeker met al het nieuws dat ze horen op tv.
Nu is het coronavirus iets wat ons allemaal bezig houdt, de afgelopen dagen steeds meer. Hoe ga je hier nu als ouders mee om? Wat vertel je wel en wat vertel je niet aan je kinderen?
Laten we met de laatste vraag beginnen. Wat vertel je wel en wat niet?
Dit ligt erg aan de leeftijd van je kind en hoe goed je kind is in piekeren. Een wat ouder kind ( boven 8 jaar) kan beter relativeren dan een kind waarbij fantasie en werkelijkheid nog door elkaar lopen. Maar ga vooral uit van wat je kind nu weet.
Het is voor kinderen niet altijd makkelijk om onder woorden te brengen wat ze voelen en wat ze denken.
Ga het gesprek met je kind aan. Vraag ze aan jou uit te leggen wat het coronavirus nu precies is (of elk ander onderwerp wat tot piekeren kan leiden). Je kunt zelf vragen stellen ter verduidelijking, maar laat zeker ook je kind vragen stellen.
Hou je daarbij aan de feiten. Wat wordt er verteld op het nieuws of via andere informatie bronnen. Hoe weet je of een bron klopt? Praat daar ook eens over samen.
Probeer de vragen die je kind heeft zo eerlijk mogelijk te beantwoorden. Ook als dit lastig is, omdat je je kind niet angstig wilt maken. Het is voor een hoogsensitief kind namelijk helemaal moeilijk als je niet eerlijk bent. Je kind voelt dit heel goed aan en kan daar nog veel angstiger van worden.
Waarom krijg ik geen eerlijk antwoord? Is het dan allemaal nog erger dan ik denk, als papa en mama mij dit niet eerlijk durven zeggen?
Nog een paar tips ( hoe ga je hier mee om als ouder):
Mocht je kind langere tijd last hebben van angsten en het je kind zelfs belemmeren om dingen te doen, neem dan eens contact met me op. Dan kijken we samen wat we voor je kind kunnen doen. Soms is dat concreet je angst in de ogen kijken, soms is dat leren hoe je met angst omgaat. Je kunt me bellen/appen op 06-28575071 of mailen naar Dapperkindercoaching@gmail.com
De kerstvakantie komt er weer aan. Vaak zitten daar een hoop drukke dagen in. Bezoekje aan familie, vrienden die komen eten, een uitstapje hier en een uitstapje daar.
Hoe maak je nu dat binnen die drukke verplichtingen je toch nog de rust vindt met je kinderen en niet te vergeten de gezelligheid?
Vaak vinden we dat het gezellig moet zijn met kerst. Er moet een liefdevolle en fijne sfeer hangen. Maar misschien heb je wel gemerkt dat hoe meer je dit gaat afdwingen, hoe minder er overblijft van de rust en de gezelligheid.
Tips voor een gezellige kerst.
(kleine tip nog: als je net als ik liever de grote kerstboom alleen versiert, omdat je hem er het liefst uit wil laten zien zoals jij mooi vindt, geef je kinderen dan een eigen kerstboompje om te versieren).
Tips voor oud & nieuw:
Ik wens je hele fijne kerstdagen en een heel gezond, gelukkig en verbonden 2020!
Mocht je kind veel moeite hebben met deze feestdagen, neem dan eens contact met me op. We kunnen dan samen kijken hoe we er voor kunnen zorgen dat je kind meer rust krijgt op deze drukke dagen. Mail of app me op dapperkindercoaching@gmail.com of 06-28575071.
Soms komt je kind boos en chagrijnig uit school en dan weet je al dat er iets niet fijn is geweest op school, op de sportclub of bij de oppas . Niet fijn, maar wel lekker duidelijk.
Helaas is niet elk kind even duidelijk. Sommige kinderen geven heel andere signalen af die je niet meteen doen denken dat er iets aan de hand is.
Een aantal signalen die je misschien niet verwacht:
Eigenlijk gaat het er vooral om dat je kind zich anders gedraagt dan anders.
Bij mijn kinderen heb ik één kind dat vooral boos is als het even niet lekker is gegaan. Het andere kind wil eigenlijk meteen uit school al op de iPad. Dit zijn de coping-mechanisme die ze zichzelf hebben eigen gemaakt. Hoe ga ik om met een probleem? Elk kind doet dit anders.
Weet jij hoe jouw kind daar mee omgaat? Het zijn vaak dingen die er voor zorgen dat ze niet aan het probleem herinnerd worden. Ze reageren het af op een ander of zorgen dat ze er helemaal niet mee hoeven te dealen door het te vergeten.
Bij hoogsensitieve kinderen kan het om kleine dingen gaan die er voor zorgen dat ze geen fijne dag hebben gehad. Dingen waar wij niet zomaar een probleem in zien. Zo kan een HSK het heel vervelend en lastig vinden als er op ze gemopperd is (of dit nu wel of niet terecht is). Of ze zijn iemand tegen gekomen die het één zegt en het ander doet.
Ook kunnen ze veel moeite hebben met mensen die oneerlijk zijn of onoprecht. Als een kind in de klas of bij de sportclub wordt voorgetrokken, waardoor een ander kind iets niet mag doen, kan een HSK hier veel last van hebben, ook als dit niet om zichzelf gaat.
Op zich is wat het probleem is dan ook niet altijd heel belangrijk. Wel is belangrijk dat je kind zich gehoord voelt als het je iets vertelt en dat het leert met het probleem om te gaan. Zo’n gesprekje geeft jou en je kind inzicht. Laat je kind ook vooral zelf met een oplossing komen als het een probleem is dat een oplossing nodig heeft. Maar soms heeft een probleem geen oplossing nodig en is een luisterend oor en een knuffel al meer dan genoeg.
Heb je vragen over dit onderwerp of heb je een andere vraag met betrekking tot de opvoeding? Ik help je graag! Ook als je kind vaak tegen dezelfde dingen aanloopt en het lastig vindt om een oplossing te bedenken kan ik je helpen. Ga voor meer info naar www.coachinghaaren.nl of mail of me op info@coachinghaaren.nl of bel/app me 06-28575071
Wist je dat kinderen meer leren van wat je doet dan wat je zegt? Hierdoor is het in het aanleren van omgaan met emoties heel belangrijk om niet alleen te vertellen hoe je omgaat met emoties, maar ook laten zien hoe jij dat doet. Als jij je schaamt om waar je kinderen bij zijn te huilen of te vertellen dat je ergens bang voor bent, denken je kinderen dat als je volwassen bent, deze emoties niet meer bestaan. Terwijl we allemaal heel goed weten dat ze nog steeds bij het leven horen. Bij de emotie boos is dat vaak een stuk makkelijker. Die emotie is ook erg moeilijk te onderdrukken. Sterker nog, vaak wordt, als je kind boos of geïrriteerd is, bij jou dezelfde emotie getriggerd. Je reageert dan boos tegen boos, waardoor de situatie vaak nog veel lastiger wordt.
We zijn geneigd om tegen onze kinderen te zeggen dat ze zich niet aan moeten stellen (zo zeer doet het echt niet, het zal allemaal wel meevallen, zo spannend is het niet etc.). Dit zijn namelijk de woorden die we vroeger zelf geleerd hebben en ook nog steeds tegen ons zelf zeggen als we pijn hebben, iets spannend of eng vinden. Het is dus heel logisch dat je deze dingen zegt. We zeggen dan dat onze emoties niet belangrijk zijn om naar te luisteren. Helaas is dit precies het punt waardoor veel volwassenen uitvallen met een burn-out of zelfs een depressie ontwikkelen. Dit komt omdat we geleerd hebben niet meer naar ons lijf en naar onze emoties te luisteren. We gaan maar door en door.
Daar komt natuurlijk ook nog bij dat deze emoties echt niet fijn voelen. We willen ze niet voelen. Wegstoppen is een fijne manier om ze niet te voelen. Dit kan door ze weg te eten, door juist niet te eten, door extreem veel te sporten, door alcohol, door drugs of door extreem hard te werken. Al deze dingen zorgen ervoor dat je je even heel fijn voelt en dat de nare gedachten voor even weg zijn. Helaas is dit maar voor even en komt daarna het schuldgevoel. En wist je dat schuldgevoel de sterkste emotie is van allemaal? Dit zorgt ervoor dat je het weer wil wegstoppen en zo gaat het steeds weer door. Hierdoor kom je in een cirkel terecht die zichzelf in stand houdt en waar je dus ook heel moeilijk uitkomt. Dit is wat we niet voor ons zelf willen en zeker niet voor onze kinderen.
Maar wat dan wel? Ik heb een paar tips voor je hoe je wel met je emoties om kunt gaan en hoe je dit op deze manier ook aan je kinderen kunt leren.
Weet dat je pas met je kind er over kan praten als de ergste emotie wat gezakt is.
Dit komt omdat je emotie komt uit je rechterhersenhelft en die is dan in volle werking en allesoverheersend. Je kind is niet redelijk als je nu met hem gaat praten. In je linkerhersenhelft zit je redenatie. Deze kan pas weer effectief gebruikt worden als de emotie weer wat is gezakt. Hier een kort stappenplan.
1. Laat je kind even in zijn emotie. Boos, verdrietig of bang zijn. Net als je automatisch al doet als hij blij is. Troost je kind, geef het de ruimte of neem het even op schoot. Maar net wat er op dat moment nodig is.
Zou je eens over willen praten of advies in willen over het omgaan met emoties? Neem dan contact met me op en we maken een afspraak. Je kunt me bereiken op info@coachinghaaren.nl of 06-28575071
Van hoogsensitieve kinderen (HSK) wordt vaak gedacht dat het gevoelige kinderen zijn die erg meegaand zijn en daardoor alles maar goed vinden en met alle winden mee waaien. Dit is heel vaak juist niet het geval als ze thuis zijn, maar ook op school hoeft dit helemaal niet het geval te zijn.
Je kind weet thuis vaak heel duidelijk wat het wel of niet wil. En als de zaken even anders gaan dan hij ze wil, kan er flinke onrust ontstaan. Dit kan komen doordat de structuur net lekker duidelijk was en nu doorbroken wordt, waardoor je kind weer opnieuw structuur aan moet brengen. Zoals ik al eerder heb verteld, is de verwerkingssnelheid van iemand met hoogsensitiviteit een stuk lager dan bij andere mensen. De nieuwe situatie moet weer opnieuw in allerlei plaatsen in de hersenen gaan toetsen wat de risico’s zijn, wat voor andere mensen beter is, wat voor hemzelf beter is etc. Dit heeft tijd nodig en geeft een heel verward, onmachtig gevoel. Omdat je kind dit gevoel niet wil, kan je kind heel star zijn en vast willen houden aan het oorspronkelijke plan. Ook kan het ineens tussendoor komen van andere plannen onrust geven, omdat je kind zelf een heel ander plan voor ogen had. Ook dan kun je een heel star en boos kind voor je krijgen.
5 Tips over hoe je omgaat met een kind met een sterke wil.
We zijn alweer aan de 2de week van de schooljaar bezig. De start is weer gemaakt. Na een onwennige eerste week, waar iedereen weer in het ritme moet komen, lijkt het nu weer te gaan zo als altijd.
Zelf loop ik dan weer tegen dingen aan in de organisatie van het gezin en huishouden die ik graag anders zou willen. Omdat ik weet dat ik soms erg enthousiast en fanatiek kan zijn met nieuwe dingen regelen en organiseren, maar de rest van het gezin daar ook nog wel eens mee kan overspoelen, zijn dit voor mijn punten die ik graag overleg. Overleggen gebeurt bij ons vaak tijdens het avondeten. Als er meerdere punten zijn die we graag anders willen, maken we er een echte vergadering van.
De vergadering is bedoeld om iedereen uit het gezin de kans te geven iets bespreekbaar te maken waar ze tegen aan lopen. Voor de vakantie liep onze oudste zoon er tegenaan dat hij steeds alleen of met mij zat te ontbijten, omdat hij zo vroeg op stond en dat vond hij heel ongezellig. Papa en de jongste hebben ’s ochtends wat meer moeite met opstaan en zijn daarom wat later beneden. We hebben toen samen gezocht naar een oplossing. De oplossing was; we ontbijten om half 8 gezamenlijk.
Door de vergadering leren de kinderen oplossingen te bedenken, zelf problemen aan te kaarten en een compromis sluiten. Belangrijk tijdens de vergadering is dat elke stem even hard geldt. De stem van de kinderen is evenveel als die van papa of mama. Als iemand het er niet mee eens is, dan gaan we bekijken waarom dat zo is en kijken wat we aan de oplossing kunnen veranderen om het voor iedereen prettig te maken.
Een gezinsvergadering leert kinderen niet alleen maar discussiëren, oplossingen bedenken en compromissen sluiten. De gezinsvergadering kun je ook gebruiken om kinderen te leren hoe het is om een vergadering voor te zitten of te notuleren. Deze taken wisselen elke vergadering, zodat iedereen steeds een andere rol heeft en de kans heeft om hier vaardigheden in op te doen. Doordat soms je kind voorzitter is, zit je als ouder in een andere rol in de vergadering. Je zult meer los moeten laten in de sturing van de onderwerpen. Dit geeft een andere dynamiek, die ook weer veel op kan leveren als het om oplossingen gaat.
Door de gezinsvergadering voelen kinderen zich autonoom/ zelfstandig. De oplossingen die bedacht worden, zijn van jullie samen en geen opgelegde taken of manieren. Zoals jezelf ook weet uit je eigen werk, is het veel fijner om aan de slag te gaan met iets waar je zelf zeggenschap in hebt gehad dan als je iets opgelegd krijgt. Het geeft je meer motivatie van binnenuit om iets te doen.
Waar loop jij na de vakantie tegen aan? Zijn er taken die je binnen je gezin anders kunt verdelen? Weet jij tegen welke dingen je kinderen aan lopen? Praat er samen over. Het leuke van de gezinsvergadering is dat je samen soms tot oplossingen komt die je alleen nooit bedacht zou hebben.
Wil je meer weten over de gezinsvergadering? Laat het me weten! Ik help je graag.
Ook kan ik thuis een keer een vergadering met je mee doen om te kijken hoe het nu loopt en waar er eventueel nog dingen aangepast kunnen worden zodat hij nog effectiever wordt.
Ik vind dit best wel lastig. Sterker nog, ik vind het vaak heel erg moeilijk. Maar het maakt zo’n groot verschil om het wel te doen, dat ik er wel heel hard mee oefen.
Waarom maakt het dan zo’n groot verschil? Het niet erkennen van gevoel van mijn kinderen, of van eigenlijk wie dan ook, zorgt voor een conflict. Als ik over het gevoel van de ander heen stap, of nog erger het negeer, voelt de ander zich niet gehoord. Hij heeft iets te vertellen en ik hoor hem niet of wil hem niet horen. De reactie is vaak dat de ander in de verdediging gaat en jij je daar weer aan gaat irriteren of boos van wordt enz. enz.
Een goede relatie met je kind is een van de belangrijkste doelen van ouders.
Wat daar een belangrijk onderdeel van is, is het in contact komen en blijven met je kind. Maar hoe doe je dat?
Er zijn verschillende manieren om dit te doen vandaag wil ik er een uitlichten en met je doornemen.
Op ooghoogte praten met je kind.
De hele dag door praat je met je kind. En deze interactie gebeurd natuurlijk niet allemaal op ooghoogte. Gelukkig niet! Daar zou je een hele dagtaak aan hebben.
Maar wanneer is het dan wel handig om op ooghoogte met je kind te praten? Dat is op de momenten dat je echt contact wilt maken. Mensen hebben beter contact als ze oogcontact maken. Ook hebben mensen een fijner contact als ze op gelijke hoogte met elkaar praten, dit zorgt ervoor dat er een kleiner machtsverschil ontstaat waardoor je dichter tot elkaar komt)
Dit zijn een paar momenten waar je het bij in kunt zetten:
Continue reading “Blog 4: In contact komen en blijven met je kind: Op ooghoogte praten.”