Blog 1: De ochtend met schoolgaande kinderen.

Hoe verloopt de ochtend bij jullie?

Bij ons is het best hectisch of beter gezegd het was best hectisch.

7.00. De wekker gaat. nog een keer snoezen. Echt er uit nu.

De kids wakker maken. En dan begint het jagen. Uit je bed. Kom op, aankleden. Werk nou eens mee. Dit moet je toch onderhand eens zelf kunnen. Kom op naar beneden. Wat wil je op je boterham? Nee, niet spelen. Kom aan tafel. Eet je boterham. Wat wil je mee naar school? Na het ontbijt hebben de kids altijd nog even tijd om te spelen. Maar dan is het “ineens” toch tijd en gaan we weer door met jagen. Schoenen aan. Haren kammen. Waar is je bril? Kom je tandenpoetsen? Jas aan! Pak je tas. Pak je fiets. En dan eindelijk kunnen we naar school.

Op zo’n ochtend is het dan ook niet vreemd dat er al verschillende confrontaties zijn geweest. Mama ik heb je wel gehoord. Papa hou eens op met mopperen. Ik heb het nu 3 keer gezegd en ik krijg nog steeds geen reactie. Wij boos, kids boos en dan moet de dag nog beginnen.

Ik denk dat menig ouder zich herkent in hoe onze ochtend er uit zag. Ja er uit zag. Je leest het goed. wat wij dan verandert hebben? Heb ik nu het gouden antwoord in handen om de ochtenden voor schooltijd rustig en vredig te laten verlopen? Nee, helaas niet.

Wat heeft er dan voor gezorgd om de hectische ochtend te veranderen in een meer rustige ochtend? We zijn in gesprek gegaan met elkaar. We zijn met elkaar aan tafel gaan zitten en hebben gezegd wat een ieder niet fijn vonden aan de ochtend en hoe een ieder van ons het graag zouden willen. We kozen een gezamenlijk doel. We willen dat de ochtend rustig verloopt en dat is voor ons zo als; niet elke vraag 3 keer herhaald wordt door mij. Papa niet meteen boos wordt als iets niet gebeurd zoals hij vindt dat het moet. De kinderen bij gaan dragen aan wat er in de ochtend moet gebeuren.

Ik ben als eerste bij mezelf te raden gegaan hoe ik bij kan dragen aan meer rust in de ochtend. Ik kwam er achter dat als ik ’s avonds de tafel al dek ik in de ochtend niet zo vaak op en neer hoef te lopen. – meer rust. Ik ga de kinderen meer eigen verantwoordelijkheid geven en laat dan ook dingen los. Minder bemoeien van mijn kant – meer rust.

Mijn man besloot zich te richten op wat de kinderen in de ochtend wel goed deden ipv op wat er steeds mis ging.

De oudste gaf aan meer zelf te willen doen. Zelf kleding uit kiezen. Zelf opstaan. Zelf aankleden. Zelf naar beneden ook als er nog niemand beneden is. Zelf broodsmeren. Zelf tas inpakken. En ik mocht daar niks meer over zeggen en als het echt niet anders kan 1 keer en niet 3 keer.

We kochten voor hem een wekker en trok mijn consequenties uit zijn woorden. Minder bemoeien.

De jongste was nog erg jong op het moment dat we dit gesprek samen hebben gehad. Maar op zijn eigen manier droeg hij er aan bij. Hij gaf aan ietsje langer in zijn bed te willen liggen en alvast 1 keer geroepen te willen worden voordat hij er ook echt uit moest. Dat zijn we dan ook gaan doen. We hebben even een wekker geprobeerd maar dat was niet zo’n succes. Hij gaf aan helemaal niet fijn wakker te worden zo. Nu ben ik zijn wekker en maak ik hem wakker voor ik naar de badkamer ga en gaat hij aankleden als ik klaar ben. Nu hij een paar jaar ouder is merk ik dat hij ook meer verantwoordelijkheid wil en die nu ook zelf gaat nemen. Daar is ook alle ruimte voor.

Is dit ook de oplossing voor jou gezin? Ik heb geen idee. Voor ons is dit de oplossing omdat we hebben gekeken naar wat ons gezamenlijke doel was en wat een ieder daar op zijn eigen manier aan bij kan dragen. Die bijdrage kan steeds veranderen. Als het kind ouder wordt, als jij zelf vroeger moet gaan werken, als je even niet zo lekker in je vel zit of ziek bent. Zodra er weer confrontaties komen kijken we of het weer tijd is om met elkaar in gesprek te gaan. Soms is een klein gesprekje al genoeg. Het loopt niet zo lekker, iemand van ons vind het vervelend dat.., wat kunnen we doen om het rustiger te maken voor elkaar.

Wat voor ons belangrijk is, is dat de bijdrage van de kinderen daarin net zo belangrijk is als die van ons. We nemen serieus wat ze zeggen en dat doen ze ook bij ons.

Zou je zelf ook wel eens zo’n gesprek in je gezin willen voeren en weet je niet goed hoe je dit aan kunt pakken? Of heb je het al geprobeerd en kom je niet tot een gezamenlijk doel? Ik kan je verder helpen. Plan samen met mij een gesprek. Dan kijken we naar je doel en hoe je zo’n gesprekje kunt voeren. Ook kan ik bij het gesprek aanwezig zijn en een keer voor doen hoe zo’n gesprek verloopt en kijken wat het voor jullie op kan leveren.

Interesse ? neem een kijkje op mijn site. https://www.coachinghaaren.nl/ of neem contact met me op via https://info@coachinghaaren.nl/ of bel naar 06-28575071


in Blog
Jolanda Sterke de Jong 14 juni 2023
Deel deze post
Labels
Onze blogs
Archiveren
Aanmelden om een reactie achter te laten
Blog 50: Korte training week 1: Hoe ga je om met negatieve gedachten of pestgedachten in je eigen hoofd en hoe leer je dit je kind?