Vind jij het ook zo lastig als ouder om je kinderen steeds een stukje verder los te laten? Nou ik wel!
Vrijdagochtend. Mijn kinderen gaan vandaag voor het eerst alleen naar school. En niet op de fiets zoals we normaal gaan maar met de skelter en de step. En mama mag niet mee. Ik merkte dat ik toch wel even moest slikken. Loslaten dacht ik. Loslaten! En ik dacht ook meteen wat een kans voor de kinderen om hun autonomie te vergroten.
Maar wat is autonoom zijn nu precies en waarom is het zo belangrijk om dit bij je kind te laten ontwikkelen.
Ik heb de definitie van autonoom zijn opgezocht:
Een autonoom persoon probeert zaken na te streven die voor hem of haar belangrijk of waardevol zijn en bewandelt op die manier een eigen levenspad. Intrinsieke motivatie is een vorm van autonome motivatie waarbij de persoon vanuit eigen overtuiging en normen en waarden keuzes maakt. Excentrieke motivatie daarentegen is een vorm van niet-autonome motivatie.
Uit onderzoek blijkt dat het autonomiegevoel een belangrijke factor kan zijn bij het welbevinden van de mens. Indien een persoon dus zowel wordt beloond als gestraft zou dat de eigen autonomiebehoefte te kort doen en tegenwerken in de motivatie en effectiviteit tijdens werkzaamheden. Bron: https://www.ensie.nl/redactie-ensie/autonoom
Als je zo naar de definitie kijkt is het best belangrijk dat onze kinderen opgroeien als autonome personen. Maar hoe doe je dat eigenlijk? En wat heeft het te maken met loslaten?
Voor mij heeft het opbouwen van autonomie alles te maken met mijn kunst van het loslaten van mijn kinderen. Hoe beter ik kan loslaten, hoe beter mijn kind zijn autonomie kan ontwikkelen.
Vaak gebeurd het bijna vanzelf. In het begin is dat je kind in de armen van een ander leggen, een ander je kind laten verschonen of voeden. Al snel is het niet meer alleen jij die bepaald of er losgelaten gaat worden maar ook je kind. Tijdens de peuterpubertijd laat een kind voor het eerst echt merken zelf los te willen laten. Op zoek naar de eigen autonomie. Wat kan ik zelf? Een uitspraak die iedere ouder dan ook wel herkent is “zelf doen!”. Op de meest onmogelijke momenten voor jou als volwassenen. Als je haast hebt om weg te gaan, is het voor de peuter ineens heel belangrijk om zelf de jas aan te doen. Het is niet altijd mogelijk om gehoor te geven aan deze roep om autonomie. Toch ben ik er wel een voorstander van dit zo vaak mogelijk wel te doen. Ook al heb jij als ouder allang voor zien dat het een vreselijke puinhoop wordt als je je kind het zelf laat doen. Laat het maar een puinhoop worden!
Volgens ontwikkelingspsycholoog Steven Pont zijn er 2 vragen die je jezelf in elke situatie kunt stellen om duidelijk te hebben of je je kind iets laat doen. 1. Is de situatie waarin mijn kind zich bevind gevaarlijk? 2. Heeft de omgeving er last van? Als je op beide vragen nee antwoord dan kun je het dus laten gebeuren.
Natuurlijk kan ik ook bedenken wat er onderweg op de skelter en de step allemaal kan gebeuren. Ze kunnen er van af vallen. Ze kunnen niet uitkijken met oversteken en een ongeluk krijgen, ze kunnen ruzie krijgen onderweg. Maar ik kan er dus ook voor kiezen dit los te laten en te de zelfstandigheid van mijn kinderen te bevorderen. Als ze er van afvallen helpen ze elkaar. Een ongeluk kan altijd gebeuren, ik weet dat mijn oudste verkeersveilig is en goed oplet wat er gebeurt. En er is me opgevallen dat als er geen volwassenen in de buurt is en ze samen kiezen om iets te doen er bijna nooit onoverkomelijke onenigheid is tussen de broers. Mijn vertrouwen in hen en hun vermogen de dingen op te lossen die ze tegen gaan komen op hun pad bevordert de zelfstandigheid nog meer. Mama gelooft ook dat wij het kunnen. En trots dat ze zijn op hun eigen bedachte avontuur! We hebben deze week allemaal hard geoefend met het loslaten en autonomie opbouwen. Ik ben benieuwd wat onze nieuwe uitdaging wordt. (en of ik hem weer zo snel herken)
Hoe gaat het opbouwen van autonomie bij jullie thuis?
Mag jouw kind alleen buiten spelen? Hoe ver van huis mag je kind? Mag hij/zij in een boom klimmen? Aardappels of fruit schillen? Een ei bakken? Boodschappen doen? Mag jouw kind zelf bepalen of hij/zij een jas aan trekt?
Hoe bepaal jij of je kind iets alleen mag doen? Heeft dit voor jou ook te maken met loslaten? Ik hoor graag jullie ervaringen.
Vind je dit een interessant onderwerp dan kun je hier meer over lezen in het artikel
https://nivoz.nl/nl/kinderen-zijn-het-vallen-verleerd
in Blog
Aanmelden om een reactie achter te laten